Verkiezingen, een ramp of een zegen

02-november-2014 10:23:00

Leestijd 2 minuten

Op 19 november zijn er gemeenteraadsverkiezingen. Bij uitstek een mogelijkheid voor bewoners om zich uit te spreken of het beleid in de stad juist is of totaal moet veranderen. Wil die inspraak enige waarde hebben, dan zal toch minstens 2/3 van de kiesgerechtigden zich moeten uitspreken. Alles minder zegt dus eigenlijk weinig.
De vraag is dan waar men voor kiest. Op dit moment proberen de 11 partijen met paradepaardjes de stem van de kiezer te winnen. Dat doen ze regelmatig met statements waarvan de onderbouwing totaal ontbreekt. Je zou kunnen zeggen dat kiezers al bij voorbaat worden bedrogen.
Het gaat echter helemaal niet om dit soort paradepaardjes. Het gaat om de visie die het bestuur heeft. Zo is er al jaren geleden gezegd dat de overheid faciliterend moet worden en dus veel minder bepalend, maar ik zie geen enkele partij die dit boven aan het lijstje heeft staan. Je zou ook kunnen kijken of het geld wel eerlijk verdeeld wordt over de stad. Daar is volgens mij ook geen onderzoek van bekend, dus je zou kunnen denken dat verhoudingsgewijs de Binnenstad veel meer geld krijgt dan bijvoorbeeld Oost.
Ook wordt maar weinig de vraag gesteld over nut en noodzaak. Welke zaken moeten geregeld worden en welke niet. Daarvoor moet je dus kennis hebben. Het probleem is dat straks, na de verkiezingen, minstens de helft van de raad bestaat uit mensen zonder enige kennis. Als je op dat niveau in het bedrijfsleven zou solliciteren, dan zou je de baan niet krijgen, maar in de politiek telt dat niet. Zonder enige kennis kun je volksvertegenwoordiger kunnen worden. Het zou dan ook goed zijn als kandidaten kunnen aantonen dat ze minstens 2 jaar ervaring hebben in de politiek voordat ze zich überhaupt kandidaat mogen stellen.
Burgers krijgen nu even de aandacht van de politieke partijen, maar welke partij gaat dit volhouden na de verkiezing. Wie dus denkt dat verkiezing de kans is om zaken te veranderen, heeft het verkeerd. In een participatie maatschappij moet het niet alleen zo zijn dat mensen voor elkaar zorgen, maar ook dat ze zich inzetten voor hun woonomgeving. Daarvoor heb je krachtige personen in de wijken nodig. Je ziet dat in een aantal wijken deze personen aanwezig zijn, maar in andere wijken niet. Want hoe je leven er uit ziet, wordt niet bepaald in het gemeentehuis, maar door hoe je er zelf vorm aangeeft. Dan helpt het niet als je gaat vertrouwen op een overheid die alles wel voor je regelt. Zoals ik al zei, de overheid moet faciliteren.
Verkiezingen zijn geen zegen, maar eerder een ramp. Het is te hopen dat de mensen met ervaring op het gebied van besturen en met een helikopter visie zaken kunnen bekijken zoals het bedoeld is, niet vanuit populisme, maar vanuit kennis. En ervaring.

Auteur: Alfred Heeroma

1875 keer werd dit bericht gelezen