Een onveranderlijk 2018 gewenst
31-Dec-2017 19:07

Leestijd 2 minuten

Rond deze tijd wensen we elkaar een gelukkig nieuwjaar. Voor de meesten echter een overbodige wens, want de meesten zullen de vraag of ze gelukkig zijn positief beantwoorden. Het is de vraag of dat zo is, maar laat ik maar afgaan op de diverse onderzoeken die hier naar gedaan zijn.
Maar als we zo gelukkig zijn, waarom is er toch de drang om te veranderen? Als we gelukkig zijn dan zou je denken dat er geen noodzaak is om te veranderen. Of is het de wet van Darwin dat je moet veranderen als de omgeving verandert? Maar wie verandert die omgeving dan, zijn we dat ook niet zelf? Of misschien anderen, maar waarom is er een noodzaak om die omgeving te veranderen? Wordt ons geluk bedreigd en zo ja dan door wat?
Een hoop vragen, waarop diverse antwoorden mogelijk zijn. Ik vroeg aan een aantal mensen waarom ze verandering willen en de meesten willen dat eigenlijk ook niet. Sommigen antwoorden dat ze nog gelukkiger willen worden. Maar is het geluk van de een, niet het ongeluk van een ander. Zo vallen er nog steeds veel mensen buiten de maatschappij, sommigen bewust, anderen gedwongen. Er mensen die deze mensen er weer bij willen betrekken, maar tegen de tijd dat deze ‘uitvallers’ weer bij de les zijn, is er al weer zoveel veranderd, dat deze mensen toch weer ongelukkig worden. Behalve dat we tot de gelukkigste volken in de wereld horen, scoren we namelijk ook hoog in depressiviteit.
In ons land is heel veel geregeld, maar veel van die regels zijn echter niet te handhaven. Ook is er een enorme behoefte om de digitaliseren, terwijl dat ook voor een tweedeling in de maatschappij zorgt. Tweedeling is overigens op meer vlakken aanwezig.
Hoe meer we werken aan verandering, hoe meer die tweedeling zal gaan plaatsvinden. Verandering is gedreven door een concurrentiestrijd. Ook iets dat Darwin al eens beschreef. Als dat zo is, dan wensen we elkaar helemaal geen gelukkig nieuwjaar, maar juist het tegenovergestelde. Door alle veranderingen lijkt het er op dat we steeds minder tijd hebben om voor elkaar te zorgen, is ons sociale leven gedigitaliseerd en vergeten we de kern van het leven is.
Ik hoop dat in 2018 iedereen dan ook eens stil gaat staan bij die dingen die belangrijk zijn voor je zelf, maar ook voor anderen. Want eigenlijk willen we niet veranderen, althans niet al individu, maar is de groepsdrang te groot om er niet aan mee te doen.
Daarom wens ik iedereen een onveranderlijk 2018.

Auteur: Alfred Heeroma

1333 keer werd dit bericht gelezen