De wereld draait door, maar politici (en anderen) gaan maanden op vakantie. Fotograaf: Alfred Heeroma - Bron: Den Bosch Politiek
De ouderen zullen het wellicht nog wel kennen Tita Tovenaar. Een kinderserie over een tovenaar die dingen kon laten veranderen, maar ook de tijd stilzetten.
Mijn vader is een tovenaar
't Is echt 't is heus 't is raar maar waar
Een ti-ta tovenaar, 't is raar 't is raar maar waar
Hij heeft het ook aan mij geleerd
Maar soms gaat het weleens verkeerd
Dan gaat het niet zoals ik wil, dan doe ik dit… (klap in de handen)
En alles staat stil
We wonen in een luchtkasteel
Vlakbij een regenboog
We wonen heel, we wonen heel, we wonen heel heel hoog
Pa maakt voor mij een toverfluit
Waarop ik spelen ga
En speel ik op die ti-ta fluit
Dan komt daar ta-to uit
Mijn vader is een tovenaar
't Is echt 't is heus 't is raar maar waar
Een ti-ta tovenaar, 't is raar 't is raar maar waar
Elk jaar tijdens de zomer, maar ook rondom Kerst, denk ik wel eens dat de wereld stilstaat. Bedrijven verlagen hun productie of leggen de productie helemaal stil. De medewerkers gaan op vakantie, trouwens niet mogelijk als anderen dan juist niet harder werken, om even afstand te nemen van hun dagelijkse beslommeringen. Het werk dat normaal gedaan wordt, blijkt ineens een stuk minder belangrijk. Alsof het even niet meer toe doet. Een kleinere groep mensen neemt de zaken waar en zorgt voor het doorgaan van de samenleving. Sterker nog, sommigen werken juist nog harder in de zomermaanden, zoals mensen in de toeristische sector of in het onderhoud van het spoor of wegen.
Politiek spant echt de kroon, daar wordt het werk maar liefst 2 maanden stilgelegd. Waar kinderen na een paar weken al getroffen worden door verveling (al zal dat zeker niet voor alle kinderen gelden), zwijgen politici en zijn ineens onbereikbaar voor de parlementaire pers (die zelf ook op vakantie gaat). De wereld draait natuurlijk gewoon door en de problemen die er zijn stoppen niet vanzelf. Of dat nu gaat om grote zaken zoals de klimaatverandering of kleinere zaken zoals de toename van het aantal ongelukken met fatbikes (al zal dat niet voor iedereen een kleine zaak zijn). Ik vraag me wel eens af hoe dat kan.
Kan het zomaar dat we 2 maanden lang geen beslissingen nemen, zelden ingrijpen bij wellicht acute zaken? Zoals een campingeigenaar in het Brabantse Zeeland na 3 ongevallen met een fatbike, dit vervoersmiddel van zijn camping gaat weren. Gewoon direct, omdat het kan.
Vlak voor de zomer trad er een nieuw Kabinet aan. Na een tamelijke wanvertoning bij de regeringsverklaring ging men al op reces. Dat kan blijkbaar zomaar. Dat sommige politici vele uren maken is nog geen excuus. Die vele uren veroorzaken ze ook zelf. Het CDA diende al een motie in om het aantal moties per partij te reduceren. Best zinnig, want de meeste moties worden namelijk verworpen en zijn vaak alleen voor de bühne. Lokaal is dat vaak niet anders.
Ook het aantal partijen dat de landsvertegenwoordiging vormt is ook absurd. 15 partijen in de Tweede Kamer, hier in Den Bosch zijn het 16. Een volslagen losgeslagen situatie. De toren van Babel is nog niets bij. Of de problemen daarmee ook beter of sneller worden opgelost, ik betwijfel het. Ik twijfel er niet aan dat de meeste politici hard werken, maar ik vrees dat er veel bullshit werk is. Dat moet wel, want als je zomaar 2 maanden een stilte kan laten ontstaan, zal veel niet echt belangrijk zijn.
Ik schrijf vrijwillig over zaken die politiek gerelateerd zijn, maar ook ik moet nu echt zoeken naar onderwerpen. De afgelopen maand was de input al mager en ik vrees de komende maand.
Zijn er dan geen problemen meer? Tuurlijk wel. Er dreigt een sluiting van de Afvalstoffendienst, breed uitgemeten in de media, maar nog geen geruststellend woord van de burgemeester of wethouder. De problemen rondom huisvesting zijn verre van opgelost, het aantal dak- en thuislozen neemt alleen maar toe (terwijl men in 2030 deze groep tot nul wil hebben gereduceerd), het aantal mensen in financiële problemen wordt ook steeds groter en zo kan ik nog wel even doorgaan. Tuurlijk er zijn ook veel zaken die wel goed gaan, dankzij of ondanks de politiek. Dat is echter geen reden op de lauweren te gaan rusten.
Dat tijdens de zomer de wereld op een laag pitje wordt gezet is een wonderlijk fenomeen. Misschien dat we dat altijd maar moesten doen, dan zullen de milieuactivisten vast blij worden.
Even in je handen klappen om de wereld stil te zetten is er niet bij. Spelen op een toverfluit en hopen dat situaties worden opgelost ook niet. Politici die langdurig op vakantie gaan is raar, maar waar.
