Home Nieuws Columns Gemeenteraad Verkiezing

Donderdag 13 februari 2025

Den Bosch Politiek | Jongeren bestaan niet

Jongeren bestaan niet

07-mei-2013 22:06:00

Leestijd 6 minuten

Regelmatig kijk ik natuurfilms op TV. Daar wordt ook vaak in beeld gebracht hoe jonge dieren leren van hun ouders, het geleerde in praktijk brengen en vervolgens weer doorgeven aan hun kinderen. Soms komt bij het geleerde iets nieuws, maar over het algemeen blijft de kennis gelijk en is alleen de ervaring die iets bijdraagt. Als je naar de mens kijkt is dat totaal anders. Natuurlijk begint een mensenleven vrij onwetend en moet men veel leren, maar nog voordat jonge mensen zelfstandig geacht te worden zijn (wettelijk is dat, geheel arbitrair, vastgesteld op 18 jaren), gaan ze zich verzetten tegen hun ouders. Ze denken het beter te weten, willen het anders doen en denken dan dat ze uniek zijn. Niets is minder waar want de ouders van deze jonge mensen waren precies hetzelfde, alleen in een andere tijdsgeest.
Jonge mensen zorgen vaak voor verandering, maar het gegeven dat er iets verandert, is niet nieuw. In jaren 50 van de vorige eeuw begon Elvis met 'obscene' heupbewegingen, in de jaren 60 waren er hippies, jaren 70 disco, jaren 80 punkers/ wavers, jaren 90 techno liefhebbers enzovoort. Nu hang ik het even op aan muziek, omdat het vaak een belangrijke drager blijkt te zijn. Ik zie jongeren ook niet gaan stappen in een ruimte zonder muziek.
Dus als je vraagt wat jongeren willen, stel je al de verkeerde vraag. De vraag heeft al een generalisatie in zich, alsof alle jongeren hetzelfde willen. Dus als een jongere zegt dat er te weinig voor jongeren wordt gedaan, dan is dat een vrij onzinnige opmerking. Zelfs wat je onder jongeren moet verstaan roept al discussie op, is het tot 23 jaar; 25 jaar of zelfs 35 jaar? Het zoeken naar een oplossing voor jongeren is dus ook onzinnig. In het eerste decennium van deze eeuw heeft men geprobeerd een jongerencentrum op te zetten. Dat werd een hoofdpijn dossier en uiteindelijk werd geconcludeerd dat jongeren (!) helemaal geen behoefte hebben aan een centrale plek waar ze activiteiten kunnen ontwikkelen.
Maandagavond werd er in de Verkadefabriek gesproken tussen- en met jong en oud. Eerst waren vader en zoon Akerboom (beiden bekende basketballers) aan het woord. Vader: "ik ga elke thuiswedstrijd van mijn zoon kijken, maar ik geniet er niet van. Het is te individualistisch, het is geen teamsport meer". Zoon: "klopt, als ik geluk heb, weten mijn medespelers dat ik goed kan scoren en krijg ik de bal". Bijna symbolisch voor hoe de maatschappij is veranderd.
Stadskunstenaar Lucas de Man gaf aan dat de stad geregeerd wordt blank mannen van boven de 50, babyboomer met al dan niet een bierbuik. Het wordt tijd hun kinderen het voor het zeggen krijgen. Als je iets wilt, dan moet je niet klagen, maar ook iets doen, initiatief nemen. Politicus van der Krabben (zelf al 30 jaar actief in de politiek) zegt dat je niet moet vergeten dat er ook nog 85.000 mensen in de stad wonen die niet voldoen aan de norm voor jongeren.
Vervolgens werden 2 architecten tegenover elkaar gezet, een jonge net gestarte architect, Robin Verstappen en een ervaren architect, Marius van den Wildenberg. En wat blijkt, ze zijn het met elkaar eens. De stad heeft meer experimenten nodig, de stad is meer dan de Binnenstad alleen. Behoudende politiek leidt tot behoudende architectuur, aldus Wildenberg en zou de jonge architect graag willen helpen om zijn talent te ontwikkelen en toe te passen.
En daar kom je precies bij de kern. Jonge mensen weten best wat ze willen, alleen weten ze vaak niet hoe ze hun ideeën moeten ontwikkelen en toepassen. De 'ouderen' hadden daar vroeger ook 'last' van en kwamen dan ook vaak tot de conclusie dat je een kruiwagen nodig had of iemand die deuren kon openen. Maar dan moet je wel hulp vragen. Maar dat is natuurlijk niet cool, maar wel dom als je het niet doet. Waarom zou je het wiel telkens opnieuw uitvinden.
Marlies Germanus, cultureel manager jongerenfestival B-there, zegt het ook. Als ze jongeren treft met ideeën, neemt ze die aan de hand en laat ze hun ideeën uitwerken. Ze merkt dat geld vaak het probleem is en ze kan dan ook niet elke jongere met een idee helpen. Maar het mag geen reden zijn om je ideeën op te geven. Carmen Wijnen zegt ook dat je niet moet klagen, maar doen. Zo stapte ze een paar maanden geleden namens de (jonge) vrijwilligers van 'voor talent wordt geklapt' naar het bestuurscentrum en vroeg het college van B en W om wat te doen aan het terugdraaien van de subsidie. Haar actie lijkt nu succes te hebben. Ze is nu zelf in de politiek gestapt, want ze snapt dat de politiek keuzes kan maken waar wel en niet gefaciliteerd kan worden. Ze doet dus wat stadskunstenaar Lucas de Man zegt; dat je wat moet doen, niet langs de zijlijn blijven staan.
Maar daarmee kun je nog steeds niet zeggen dat 's-Hertogenbosch voor jongeren een saaie stad is. Enerzijds omdat 'de jongeren' niet bestaan, anderzijds omdat er jaarlijks 400 activiteiten in de stad zijn, maar waarschijnlijk weten veel jongeren dat niet, zelfs niet met al dat Twitter, Facebook, Hyves en al die andere 'sociale media'. Tja, sommige dingen vinden hun weg op andere manieren. Maar de vraag is of 'de jongeren' nog wel weten hoe ze iemand moeten aanspreken, want een mens is toch iets anders dan een beeldscherm, en echte vrienden is toch echt iets anders dan een vriend op Facebook. En wellicht is dat een probleem van veel jongeren, de wereld waarin zij leven, wijkt te veel af van de realiteit en dat is dat je moet vechten voor je bestaan in een wereld waar regels gelden.
En dan geeft het geen pas om de Burgemeester de schuld te geven dat een Rave niet door mag gaan, gewoonweg omdat je geen vergunning hebt. En al helemaal niet dat jij denkt dat je het allemaal ook wel zelf kan regelen en geen rekening hoeft te houden met bestaande structuren. Als je die structuren wilt veranderen, dan moet je dat van binnenuit doen, ook al gaat dat tegen je principes in.
Dus Rombouts heeft gelijk dat hij dan ook niet reageert op de open brief van Jochem Kromhout (als dat zijn echte naam is). Kromhout mag nog blij zijn dat hij, als mede organisator van de Rave, niet de rekening krijgt voor de inzet van de ME, want als hij een lokaal protest wilde, dan moet hij maar eens uitleggen waarom er honderden mensen van buiten de stad op weg waren om die Rave bij te wonen. Je mag best zeggen dat je iets wilt, zelfs iets veranderen, maar je moet wel rekening houden dat je in een democratie woont en dat er regels zijn afgesproken. Kromhout doet dus meer slecht dan goed voor 'de jongeren'. Hij zou er eens over moeten nadenken. Jongeren bestaan echt niet.

Auteur: De Kwartiermaker

2188 keer werd dit bericht gelezen